انجمن بلاغ مبین ( عبدالله)
خانواده موفقانجمن بلاغ مبین ( عبدالله)
خانواده موفقتنهایی فرزند در خانواده همیشه گرفتار
چهارشنبه اول تیر 1390- شماره 19956
کیفیت مدیریت مردم و مسئولان در غنی سازی اوقات فراغت- بخش دوم
محمد علی دشتی پوردر گفتکو با روزنامه کیهان بچه ها در نبود پدر و مادر و در فراغت تابستان انواع و اقسام CD کارتون ها
را خریداری کرده و به تماشایشان سرگرم می شوند، بی آن که کسی بداند معنای این داستان ها و کارتون ها چیست؟ محمدعلی دشتی پور، رئیس گروه انجمن اولیا و مربیان آموزش و پرورش شهرستان های استان تهران ضمن اشاره به این واقعیت که........ بقیه در ادامه مطلب |
تنهایی فرزند در خانواده همیشه گرفتار
چهارشنبه اول تیر 1390- شماره 19956
بچه ها در نبود پدر و مادر و در فراغت تابستان انواع و اقسام CD کارتون ها را خریداری کرده و به تماشایشان سرگرم می شوند، بی آن که کسی بداند معنای این داستان ها و کارتون ها چیست؟
برای مثال در کارتون جغدها که 168میلیون دلار هزینه ساختش شده، باز هم این روشنفکران فراماسونری هستند که در آخر زمان زمین را نجات می دهند! جغد نماد فراماسونری و صهیونیست هاست.
به هر جهت اگر با خودمان رو راست باشیم، در پاسخ به این سؤال که پس چه باید ببینیم؟ آثار طراز اول در خور سلیقه مخاطب امروز نداریم. اما لااقل می توانیم برنامه های گردشی را در خانواده جایگزین اسارت پای تلویزیون و ماهواره کنیم.
اگر بیست سال بعد حس کردیم بچه ها حرف بزرگ ترهایشان را نمی فهمند و هر چه برای مسائل اعتقادی هزینه می دهیم، جواب نمی دهد، باید بدانیم که بذرش در همین تابستان های بی برنامه پاشیده شده است!
محمدعلی دشتی پور، رئیس گروه انجمن اولیا و مربیان آموزش و پرورش شهرستان های استان تهران ضمن اشاره به این واقعیت که موضوع فراغت تابستان فقط به دانش آموزان برنمی گردد و یک مسئله مهم خانواده است، می گوید: «طی قرن گذشته با توجه به سبک زندگی که از غرب به خانواده های سنتی تحمیل شده، روش ها و سبک زندگی به کل دگرگون شده اند، حتی معماری ما از بنیان تغییر یافته است.
یک زمان فراغت خانواده این گونه پر می شد که بزرگ خانواده در جمع می نشست و برای اعضای خانواده مولوی، بوستان و گلستان می خواند. فراغت این گونه معنا پیدا می کرد. حتی زمینه پیوند فرزندان با طبیعت وجود داشت. اغلب بچه ها در اوقات فراغت به کارهای کشاورزی و دامپروری می پرداختند. در دامن طبیعت تجربه می کردند و فرصت تحرک داشتند. اما امروزه در شهر چنین فرصت هایی وجود ندارد. بزرگ ترها اغلب غرق در شغلشان هستند. معمولا افراد وقتشان را به شغلی فروخته اند که حتی علاقه ای نیز به آن ندارند! خیلی از همکارانم را می بینم که در وقت بازنشستگی خوشحالند. چون به گفته خودشان می توانند به کاری که دوست دارند بپردازند، اما دیگر جوان نیستند، انرژی گذشته را ندارند و دیر به این حقیقت رسیده اند.»
وی می گوید: «فرزندان ما عادت کرده اند که همیشه تلویزیون روشن باشد. با تلویزیون روشن حتی درس هم می خوانند خلاصه سر و صدای تلویزیون باید در اتاق بپیچد.»
وی ادامه می دهد: «خانواده نمی تواند به سؤالات خط قرمزدار نوجوانش پاسخ دهد و نوجوان به ورطه ابهام، دوگانگی شخصیت و سردرگمی می افتد که در این زمینه باید برای اوقات فراغت آنان برنامه های منسجمی تعریف کرد.» این مشاور مسائل خانواده در ادامه می گوید: «خانواده نمی گذارد فرزندش به کوچه وخیابان برود و دنبال توپ پلاستیکی اش بدود. می گویند بچه حرف بد و رفتارهای بد را یاد می گیرد. از آن سو برای میخکوب کردن بچه در خانه میز کامپیوتر و بازی های مجازی و اینترنت را روبه رویش قرار می دهند، بی آن که بدانند چه بلایی سر بچه خود می آورند و این بلا چه بسیار بزرگ تر از پرسه زدن در کوچه پس کوچه های محله است.»
وی گله مندانه می گوید: «باید توجه به مسئله فراغت دغدغه اصلی آموزش و پرورش ما باشد، ولی ما به سؤالات و ساعات تحصیل توجه داریم و از دغدغه تربیت دورافتاده ایم. خوشبختانه انجمن های اولیاء و مربیان یک سری حرکت هایی انجام داده اند، اما کافی نیست.»
آسیب هایی که در فراغت کمین کرده اند!
دشتی پور، مشاور خانواده ضمن تذکر به این که باید به سؤالات فرزندان جواب های منسجم و به روز داد ولی اغلب ما سعی می کنیم سؤالات جدید را با پاسخ های قدیمی جواب دهیم، می گوید: «هیچ کس نمی پذیرد که کلاس های مشاوره خانواده باید فقط معطوف به ایام فراغت تابستان باشد. خانواده ها حقیقتا نیاز به خدمات مشاوره ای در طول سال دارند. اما بودجه به حد کافی وجود ندارد.»
وی صراحتا عنوان می کند: «از آن سو خانواده هم غرق در مسائل تحصیلی فرزندش شده است و برایش مهم نیست که فرزند در ایام فراغت تابستانی سریال های 90 قسمتی زیرزمینی را شب تا صبح دنبال کند!در اکثر این سریال ها به جای خدامحوری، انسان محوری تبلیغ می شود. نظریه تناسخ و جهش های ژنتیکی را ترویج می کنند. اگر فردا روزی با نسلی مواجه شدیم که هرچه از اعتقادات می گوییم، سر در نمی آورد باید ریشه اش را در همین دوران فعلی جست وجو کرد.»
توصیه دشتی پور به خانواده ها این است که برای فرزندانشان وقت بگذارند. با آنها به کوهنوردی و شنا بپردازند و نگذارند روح فرزندشان بیمار شود.
